പാദസ്പര്ശമേല്ക്കുന്നതൊക്കെയും വെട്ടിപ്പിടിക്കുന്ന തിരക്കില് അന്യമായിപ്പോയ, കടന്നു വന്ന വഴിത്താരകള്. ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടത്തിനു പോലും ഇടമില്ലാതെ ഓര്മ്മകളില് നിന്നു പോലും അവ ഖനനം ചെയ്യെപ്പെട്ടു പോയിരിക്കുന്നു. ശിഷ്ടം ജീവിതം ശവതുല്ല്യം.
ആത്മാവ് നഷ്ടപ്പെട്ടവന് .... കണ്ണുകള് കൊണ്ട് ഈ ലോകം ചൂഴ്ന്നു നോക്കുമ്പൊഴും മനസ്സ് ഒരു അടഞ്ഞ വാതിലായി സൂക്ഷിക്കുന്നു....ആത്മാവ് നഷ്ടപ്പെട്ടവനു ചൈതന്യമേകുവാന് കാലം ഒരു സ്വപ്നത്തെ കാത്തു വച്ചു...സ്വപ്നവും യാഥാര്ത്ഥ്യവും എന്നും വേറിട്ടു നില്ക്കുന്നു.....ഒന്നിനൊടു ഒന്നു ചേരില്ല ഒരിക്കല്ലും ....എങ്കിലും അവന് ആ സ്വപ്നത്തെ പ്രണയിച്ചു.....എന്തിനെന്നറിയാതെ......മനസ്സിന്റെ വാതില് ഇന്നും അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നു.....പക്ഷെ ഉള്ളില് എവിടെയൊ ഒരു നിഴല് പൊലെ ഒരു നേര്ത്ത പിടച്ചിലായ്........
4 comments:
വ്യത്യസ്തമായ ഒരു ആശയം ...വ്യക്തമായ രീതിയില് ..
ചിന്തകളെ തൊട്ടുണര് ത്തുന്നു.....അല്ലെ...
ലളിതം സുന്ദരം ..കൊള്ളാം മിഹിര് ....ഇനിയും എഴുതുക
സസ്നേഹം ...ബാവ
പാദസ്പര്ശമേല്ക്കുന്നതൊക്കെയും വെട്ടിപ്പിടിക്കുന്ന തിരക്കില് അന്യമായിപ്പോയ, കടന്നു വന്ന വഴിത്താരകള്. ഒരു തിരിഞ്ഞു നോട്ടത്തിനു പോലും ഇടമില്ലാതെ ഓര്മ്മകളില് നിന്നു പോലും അവ ഖനനം ചെയ്യെപ്പെട്ടു പോയിരിക്കുന്നു. ശിഷ്ടം ജീവിതം ശവതുല്ല്യം.
ആശയം അസ്സലായിരിക്കുന്നു മിഹിര്
വളരെ വ്യത്യസ്തമായ ഒരു രചന ആണല്ലോ മിഹിര്....അതൂം വളരെ ലളിതമായ ഭാഷയില്....നന്നായിട്ടുണ്ടെടാ...ഇനിയും എഴുതുക....
Post a Comment