ഒരു ഓര്മ്മ മാത്രമായി തീരുന്ന പുലരിയും ഒരു സ്വപ്നമായി മാത്രം അവശേഷിക്കുന്ന നിലാവും നക്ഷത്രങ്ങളും നിറഞ്ഞ സാന്ദ്രരാത്രിയും. രണ്ടും അപ്രാപ്യമായ, അസ്തമയത്തോടടുക്കുന്ന മൂവന്തിയുടെ ദുഖം വളരെ നന്നായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു ഈ കവിതയില്. നന്നായിരിക്കുന്നു, ലളിതമായ ഈ കവിത
ആത്മാവ് നഷ്ടപ്പെട്ടവന് .... കണ്ണുകള് കൊണ്ട് ഈ ലോകം ചൂഴ്ന്നു നോക്കുമ്പൊഴും മനസ്സ് ഒരു അടഞ്ഞ വാതിലായി സൂക്ഷിക്കുന്നു....ആത്മാവ് നഷ്ടപ്പെട്ടവനു ചൈതന്യമേകുവാന് കാലം ഒരു സ്വപ്നത്തെ കാത്തു വച്ചു...സ്വപ്നവും യാഥാര്ത്ഥ്യവും എന്നും വേറിട്ടു നില്ക്കുന്നു.....ഒന്നിനൊടു ഒന്നു ചേരില്ല ഒരിക്കല്ലും ....എങ്കിലും അവന് ആ സ്വപ്നത്തെ പ്രണയിച്ചു.....എന്തിനെന്നറിയാതെ......മനസ്സിന്റെ വാതില് ഇന്നും അടഞ്ഞു കിടക്കുന്നു.....പക്ഷെ ഉള്ളില് എവിടെയൊ ഒരു നിഴല് പൊലെ ഒരു നേര്ത്ത പിടച്ചിലായ്........
2 comments:
chumbikan vembunna nakshtranghalum pulkan kothikkunna nilavum innum undu,,, pakshe mansu ippo parainayikan agrahikkunathu andhakaratheyanu,, kothikunathu asthamayavum,, avide a nilavum nakshtranghalum nokkukuthikalakukayano??/
ഒരു ഓര്മ്മ മാത്രമായി തീരുന്ന പുലരിയും ഒരു സ്വപ്നമായി മാത്രം അവശേഷിക്കുന്ന നിലാവും നക്ഷത്രങ്ങളും നിറഞ്ഞ സാന്ദ്രരാത്രിയും. രണ്ടും അപ്രാപ്യമായ, അസ്തമയത്തോടടുക്കുന്ന മൂവന്തിയുടെ ദുഖം വളരെ നന്നായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു ഈ കവിതയില്. നന്നായിരിക്കുന്നു, ലളിതമായ ഈ കവിത
Post a Comment